Ταξικές Αταξίες

Η αριστερα εχει καταντησει σαν τον χριστιανισμο, μια ωραια ιδεολογια που στα χερια καποιων παραποιηθηκε σε σημειο αηδιας.

Αυτες οι ιδεολογιες, οχι μονο δεν εξελιχτηκαν με τον χρονο, αλλα καταντησαν "γραφικες" και τελικα κατεληξαν να λειτουργουν αντιθετα με τον σκοπο τους. Αντι να απαλυνουν αντιθεσεις, να τις τονιζουν και να οδηγουν σε διαμαχες.

Εννοιες οπως η απεργια, η δικαιοσυνη και η ελευθερια ακομη, εχουν πια "χαθει" στο πλαισιο τις σημερινης αριστερας, και φαινετε να εξυπηρετουν προσωπικα συμφεροντα παρα το κοινο καλο.

Ακομη και η λογικη δεν βγαζει νοημα σε αυτο το πλαισιο.

Και εξηγουμε. Περπατωντας στο κεντρο της Αθηνας, επεσα πανω σε μια διαματρυρια στο πανεπιστιμιο. Απο τα μεγαφωνα ακουγοταν ενας "παιανας" ενα τραγουδι με ρυθμο σοβιετικο που προετρεπε τον Εργοδοτη να "δωσει δουλεια, γιατι αλλιως υπαρχει ανεργια". Μου φανηκε αστειο. Ο εργοδοτης θα δωσει δουλεια, εαν εχει και ο ιδιος δουλεια, και οσο περισσοτερο δουλεια εχει, τοσο πιο πολυ εχει αναγκη τους εργαζομενους, οποτε τοσο πιο πολλα δικαιωματα αποκομιζουν αυτοι.

Ας δουμε λοιπον καποιες απο τις τελευταιες δραστηριοτητες της Ελληνικης μας Αριστερας. Κλεισιμο του λιμανιου του πειραια, μπλοκο σε κρουαζιεροπολια. Ο λογος ειναι εαν αυτα τα πλοια θα προσλαβουν 20-30 ελληνες ναυτικους. Ταυτοχρονα, εμποδιζουν σε κοντα 2000 ατομα που μεταφερει καθε καραβι τετοιου ειδους, να δωσουν ζωη στα τοπικα και μη μαγαζια. Αυτοι που δουλευουν λοιπον σε αυτα τα μαγαζια, που ειναι περισσοτεροι απο 20-30, κινδυνεύουν να μειωθει η δουλεια τους και ισως να την χασουν. Μαλιστα, εαν υπηρχε αναπτυξη στο λιμανι, αυτοι οι 20-30 ναυτικοι θα μπορουσαν να βρουν δουλεια σε αλλους τομεις. Αλλα με τα μπλοκα, μπλοκαρετε η αναπτυξη. Λογικη δεν βλεπω. 

Απεργιες. Πλεον εχει χασει το νοημα της η απεργια. Απο τα συνθηματα που ακουγονται μεχρι τα αιτηματα που παραβαλλονται. Οπως και το οτι εχει καταντησει η απεργια υποχρεωτικη. Πιανετε η απεργια απο ενα προβλημα, μια φραση και κολλαει σε αυτην. "Τα μετρα", και "οι κλευτες"....

Ιστορικα η απεργια ως εννοια δημιουργηθηκε σε χωρους εργασιας οπου οι εργατες-υπαλληλοι δουλευαν υπο αθλιες συνθηκες, τεραστια ωραρια και μικρους μισθους. Οι εργατες σταματουσαν την παραγωγη ωστε να καταλαβει ο εργοδοτης οτι τους εχει αναγκη και να βρεθει μια λυση. Οι εργατες αυτοι δεν αποσκοπουσαν στην οικονομικη καταστροφη της εταιριας καθως εαν αυτη εκλεινε χαναν και αυτοι τις δουλειες τους. Ουτε εμποδιζαν τον απλο, τυχαιο πολιτη απο το να κανει την δουλεια του.

Οι συνθηκες δουλειας του δημοσιου δεν ειναι κατι που θελω να μπω. Το ποσο καθετε ο καθενας, εαν ειναι διπλοθεσιτης η οτιδηποτε ειναι αλλου παπα ευαγγελιο. Ουτε στο οτι με εμποδιζουν εμενα, και πολλους αλλους απο καποιες βασικες ελευθεριες, για το δικο τους οφελος. 

Αυτο που με κανει να γελαω περισσοτερο απο ολα ειναι οι "Ταξικη μαχη". Δεν λεω, υπαρχουν ταξεις, μαχες δεν βλεπω λογο να υπαρχουν. Συννενοησεις ισως ναι. Γιατι εαν πας και απεργησεις σε ενα εργοστασιο που σημερα φυτοζωει, βαραει μια πτωχευση και μενεις ξεκρεμαστος. 

Οταν αυτο ομως δεν ειναι "Εργοστασιο" αλλα η πατριδα μου, εαν πτωχευσει, σε ολους μας κανεις κακο.  Αλλα αυτο για καποιους ειναι ο σκοπος, η Ταξικη Μαχη θα νικηθει οταν νικηθει το κεφαλαιο. Και μετα πως θα βαζουν αυτοι την κασετα με το τραγουδακι που προτερπει τον εργοδοτη να δωσει δουλεια?

Και αναρωτιεμε γιατι η αριστερα σημερα να ειναι μερος του προβληματος. Γιατι αντι να ειναι "προοδευτικη" ειναι "συντηρητικη" με την κυριολεκτικη εννοια. 

Ο σκοπος ειναι να μην υπαρχουν δουλικοι εργατες, ή να ειμαστε ολοι φτωχοι και δουλικοι? 

Και για κλεισιμο εχω το αρθρο "Η δικη μου αριστερα" του Εντγκαρ Μορεν.

Και για να μην εχουμε παρεξηγησεις, ιδεολογικα αριστεριζω, σε βαθμο αναρχιας ισως. Αλλα τις δικης μου αναρχιας, που θα ορισω αλλη φορα.