Σημερα, σκοτωθηκαν 4 συνανθρωποι μας. Θυματα ολων των Ελληνων. Ολοι φταιμε. Και ας αφησουμε τις κατηγοριες-δικαιολογιες των πολιτικων. Αυτοι δεν δρουν μονοι τους, και το ξερουμε ολοι μας, οσο και να θελουμε να το κρυψουμε απο τους εαυτους μας.
Πως γινεται, με οποιοδηποτε θυμο, να πυρπολει κανεις ενα χωρο γεματο αθωους ανθρωπους.
Πως γινεται να φωναζει ανθρωπος "να καεις" σε τυχαιους υπαλληλους, η "εδω θα γινει ο ταφος σας" σε προσωπικο ασθενοφορου.
Και ομως εγινε. Και κανεις δεν εκανε τιποτα να το σταματησει. Γιατι για μια αλλη φορα ξεκινησαμε ενα χορο που δεν ξερουμε τι θα φερει.
Και εδω το χτεσινο ποστ, εαν και στα αγγλικα γιατι εγινε απο κοινο υπολογιστη στο εξωτερικο, ειναι παλι επικαιρο.
Η αντισταση δεν ειναι η πορεια, η καταστροφη. Ειναι μερος του προβληματικου συστηματος και το υπηρετει.
Η αντισταση ειναι να ειμαστε ολοι ενωμενοι σαν ανθρωποι. Ολοι φταιξαμε, αλλοι λιγοτερο αλλοι περισσοτερο. Σε αυτες τις δυσκολες στιγμες δεν πρεπει να αλληλοφαγωθουμε. Φτανουν οι κατηγοριες προς "αλλους".
Να βοηθησουμε ο ενας τον αλλο, με τον ποιο απλο τροπο. Να πουμε ενα γεια, να σεβαστουμε τον διπλανο μας. Ειναι αυτο μια αρχη.
Δεν πρεπει να χασουμε την ελπιδα, γιατι οσα ευρω και να βγαλουμε λιγοτερα, τουλαχιστον θα παραμεινουμε ανθρωποι.
Γιατι σημερα κινδυνευει η προσπαθεια των ελληνων να γινει το ακριβως αντιθετο. Σε μια ποιρεια για να διατηρησουμε ολοι μας τα ευρω των μισθων μας, γιναμε ζωα. Σκοτωσαμε, τρομοκρατησαμε τους αθωους "αντιφρωνουντες", "απεργοσπαστες.
Και ναι, φταιω και εγω για το θανατο τριων νεων ανθρωπων, και ενος εμβρυου, που δεν προλαβε καν να δει το φως του ηλιου.
Φταιω, Φταιμε. Ας κοιταξουμε ο ενας τον αλλο στα ματια και να ρωτησουμε, τι θα μπορουσα να κανω για σενα.
Ο στρουθοκαμηλισμος τελειωνει εδω
No comments:
Post a Comment