Ακολουθησε μαλιστα την πορεια της κοινωνιας στον πανικο του υλισμου, και οι διαφορες των εκατσοτε κομματων, η κεντρων διεκδικησης της εξουσιας σε ανταγωνισμο "παροχων", πιο απλα, ποιος θα κανει καλυτερο στην τσεπη του εκαστοτε ψηφοφορου. Μαλιστα, λογω της απουσιας ανταγωνιστικων ιδεολογιων και ηγετικων φυσιογνωμιων, η πολιτικη απεκτησε ορους "μαρκετινγκ", εμφανιστικε ο λαικισμος και η επικοινωνιολογια. Αρχικα αυτο ηταν κατι "μυστικο", κανενας πολιτικος δεν θα παραδεχοταν οτι ο λογος του δεν εχει ουσια, αλλα ειναι αποτελεσμα προσεγμενων εκφρασεων και λεξεων. Σιγα σιγα ομως φτασαμε στη παραδοχη, απενοχοποιημενα μαλιστα, της "επικοινωνιολογιας". Και κανενας, πολιτης και πολιτικος, δεν εδειξε τρομαγμενος, συγκλονισμενος απο αυτο τον εξευτελισμο της "Πολιτικης" σαν εννοια.
Καθως μαλιστα η πολιτικη ειχε πρωτο μελημα την οικονομια, τα λεφτα, (τα λεφτα που εμμεσα η αμμεσα δινουν στους ψηφοφορους, επιχειριματιες, και την δικη τους τσεπη) ενταθηκαν και οι συναλλαγες. Οι συναλλαγες αυτες ενα απο αυτα που καταφεραν ηταν να φερουν πιο κοντα τις εξουσιες, την δικαστικη με την εκτελεστικη και νομοθετικη. Ετσι ο ελεγχος της μιας απο την αλλη απεκτησε "φιλικους" ορους, και η δημοκρατια μπασταδευτηκε.
Σε αυτα τα πλαισια η διαφθορα βρηκε προσφορο εδαφος να αναπτυχθει. Απουσια ελεγχου, και παρουσια καλου μαρκετιγκ για την αναγκαια σταχτη στα ματια του κοσμου. Στην αρχη ηταν λιγο πολυ μυστικο, τελευταια παλι ομως, απενοχοποιηθηκε δημοσια, κατα το νομιμο και ηθικο, κατα τις δωρεες και χορηγιες. Ομως παλι δεν προκαλεσε την λογικη αντιδραση του πολιτη, καθως λιγο πολυ, τα ηξερε ηδη, οποτε υποσυνειδητα δεν τον συγκλονισαν.
Τον συγκλονισαν ομως τον πολιτη, οι περικοπες. Τα λιγοτερα χρηματα που θα εβαζε στην τσεπη. Δεν βγηκε στο δρομο για την "επικοινωνιολογια" η την διαφθορα για την ουσιαστικη και ιδεολογικη παρακμη της πολιτικης. Βεβαια στους ενοχους της ελαφρύτερης του τσεπης ειδε τους πολιτικους, τα εκαστοτε λαμογια και διεφθαρμένους.
Μια γενικευση που δειχνει την ενοχη ολων μας των πολιτων στα προσωπα των πολιτικων. Μια γενικευση που οδηγει το συνολο των διεφθαρμενων στην αμνηστια. Μαλιστα πολλα κεντρα εξουσιας καθοδηγουν αυτη την αμνηστια για να γλυτωσουν. Με την αποχη και την αηδια, την μη συμμετοχη που διαφημίζετε περιτεχνα με της αρχες του πολιτικου μαρκετινγκ η αλλιως λαικισμου. Ειμαστε συνενοχοι, γιατι εμεις τους αφηνουμε να φυγουν, γιατι ειναι υποχρεωση μας να ερευνησουμε, και να βγουμε στο δρομο, οχι για την τσεπη μας, αλλα απαιτωντας συγκεκριμενα ονοματα να βρεθουν στην δικαιοσυνη.
Εαν θελουμε να μην ειμαστε συνεργοι στην κατασταση αυτη, πρεπει να ξεχασουμε τα προσωπικα μας συμφεροντα, και να δουμε τα πραγματα απλα και πρωτογονα, απο την αρχη και στην ουσια. Γιατι δυστυχως οπως εχουν τα πραγματα μας βαραινει η ενοχη. Η ενοχη που οσο ανθιζε η διαθορα δεν μιλαγε κανεις γιατι η τσεπη του ηταν γεματη.... Γιατι οταν χανοταν η ουσια της πολιτικης με ορους επικοινωνιας και μαρκετιγκ, το δεχομασταν.
Οπως και να εχει βεβαια, πρεπει να βρει η πολιτικη την ουσια. Για το μπασταρδεμα την δημοκρατιας φταιμε ολοι οι πολιτες που τοσο καιρο καναμε τουμπεκι. Και τωρα που θιγετε λιγο η τσεπη μας γυρισαμε εναντιων στο "συστημα". Που κραταμε ομηρους συνανθωπους μας για να διατηρησουμε καποια "δικαιωματα" που μερικα μαλιστα ειναι και αδικα, διαμορφωμενα βυζματικα (Πχ μισθοι ελεγτων εναεριας κυκολοφοριας). Αλλα και δικαια αιτηματα χανονται με το να κραταμε στην ομηρια απλους πολιτες. Ζηταμε και δεν δινουμε. Και ολα για τα λεφτα. Κριμα ειναι.
ς.
Και ας αρχισει ο καθενας να κανει κατι για το συνολο. οσο μικρο και εαν ειναι. Δεν ειμαστε εχθροι. (Αντε να ερθει το τελος το παρτακια Ελληνα.)
No comments:
Post a Comment